Technologische neutraliteit: de motor van de Europese auto-industrie

Europa staat voor een herfst van de waarheid. Of het nu gaat om concurrentievermogen, defensie of migratiebeheersing, de beslissingen die de komende weken in het Europees Parlement worden genomen, moeten als hefboom dienen om de weg naar strategische autonomie voor ons continent te waarborgen. We moeten deze verantwoordelijkheid op ons nemen en ons werk versnellen, nu de waarschuwingssignalen van verval zich opstapelen en de roep om hulp van bedrijven luider wordt.

Neem bijvoorbeeld de situatie van de auto-industrie, die misschien wel het meest emblematische geval is. Een wandeling door de hallen van het Autosalon van München in september, waar Chinese stands hun spitstechnologieën tentoonstelden, was genoeg om iedereen te overtuigen van de onthutsende achterstand van de EU - voornamelijk veroorzaakt door kortzichtige ideologische beslissingen.

Binnen de EVP zijn we altijd tegen 100% elektrisch geweest. Deze doelstelling is niet alleen volledig onrealistisch, maar heeft ook de Europese markt uitgeleverd aan Chinese fabrikanten. Wij, kampioenen van de verbrandingsmotor, hebben als standaard een technologie opgelegd waarin Peking tien jaar voorsprong heeft, samen met grote voordelen zoals zeldzame aardmetalen. Een pure dwaasheid die ons duur is komen te staan, niet alleen in termen van innovatie maar ook in termen van banen. In Europa hebben 90.000 mensen hun baan in deze sector verloren. Duizenden gezinnen worden geconfronteerd met catastrofale situaties, met desastreuze gevolgen voor lokale economieën.

Gelukkig kunnen de slechte beslissingen van gisteren nog worden gecorrigeerd, en we vechten om andere fracties - met name Renew en de socialisten - ervan te overtuigen om de koers bij te stellen.

Ten eerste, zoals ik al sinds de dag van de goedkeuring heb gezegd en geschreven, is het dringend noodzakelijk om het verbod op de verbrandingsmotor tegen 2035 te beëindigen. We moeten zeker ambitieuze klimaatdoelstellingen handhaven, maar deze doelstellingen moeten haalbaar blijven. De enige haalbare weg is technologische neutraliteit. Decarbonisatie moet een berekeningsmethode volgen die rekening houdt met de volledige levenscyclus van het voertuig, en niet alleen met de uitstoot aan de uitlaat. Dit is een pragmatische aanpak die ruimte laat voor synthetische brandstoffen en biobrandstoffen, naast benzine, en die geen enkele technologie automatisch uitsluit. Europeanen moeten zelf beslissen welke auto ze kopen. Zo'n beslissing moet niet worden opgelegd door de politiek. Ik herhaal: geloven dat elektrisch rijden volledig neutraal is voor het milieu is een illusie.

Vorige week opende Ursula von der Leyen de deur door te verklaren dat ze bereid is om de "herzieningsclausule" te activeren en voor het einde van 2025 een voorstel voor flexibele maatregelen in te dienen. Ik kan deze eerste stap, die snel en concreet moet worden uitgevoerd, alleen maar toejuichen. De voorzitter pleitte ook voor meer productie in Europa, met name kleine elektrische voertuigen. Dit is natuurlijk een goed idee, want de EU moet dringend kunnen concurreren in dit segment en zich kunnen positioneren tegenover Chinese modellen die onze markt overspoelen. Maar om dat te kunnen doen, moeten eerst alle regels worden herzien die onevenredig, onnodig of zelfs contraproductief zijn, omdat ze de prijs van onze eigen voertuigen drukken. Of het nu gaat om vertegenwoordigers van fabrikanten van auto's of zware bedrijfsvoertuigen of om vakbonden in de sector, iedereen die mijn fractie heeft ontmoet is het erover eens: laten we innoveren!

Met 7% van het Europese BBP is de automobielsector niet zomaar een nichemarkt. Het is een vlaggenschip voor het continent en we moeten al onze inspanningen concentreren om hem weer kleur te geven. We hebben een herfst om dit te bereiken.