Ontwikkelingssamenwerking

Beïnvloeding van EU-ontwikkelingshulp

In praktische zin is deze commissie verantwoordelijk voor besluiten over de begroting voor EU-uitgaven aan hulp, en voor het toezicht op de Europese Commissie, de Europese Dienst voor extern optreden en alle andere instanties die EU-hulpfondsen gebruiken. Zij neemt geregeld deel aan politieke dialogen, zowel bilateraal als met de desbetreffende internationale organisaties en interparlementaire fora, om democratische waarden, goed bestuur en mensenrechten in ontwikkelingslanden te bevorderen.

Zij zet zich bovendien in voor betere samenwerking tussen donorlanden en -organisaties, onder meer door middel van samenwerkingsovereenkomsten met ontwikkelingslanden. De EVP-Fractie heeft geholpen de procedures op te stellen om financiële bijstand aan derde landen te verlenen.

Meer dan financiële bijstand

De EVP-Fractie vindt het belangrijk dat het uitroeien van armoede een centraal onderdeel van het Europees ontwikkelingsbeleid blijft. Wij geloven dat de hulp hoofdzakelijk moet worden gericht op de armste landen en de meest fragiele staten, waar op veel plaatsen extreme armoede heerst en waar hulp de grootste impact zal hebben.

Omdat hulp alleen niet volstaat om ontwikkeling te genereren, willen we echter meer doen: de bevordering van vrede, mensenrechten, democratie en goed bestuur, en duurzame sociale, economische en milieuontwikkeling zijn eveneens belangrijke prioriteiten voor ons. We hebben herhaaldelijk aangedrongen op concrete maatregelen om het intern beleid van de EU op het gebied van migratie, handel, financiën, landbouw en milieu in overeenstemming te brengen met wereldwijde ontwikkelingsdoelen, zoals de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling van de Verenigde Naties.

De EVP-Fractie heeft het groene licht gegeven voor het Europees Fonds voor duurzame ontwikkeling, dat als doel heeft de onderliggende oorzaken van migratie aan te pakken door 3,3 miljard euro aan leningen en garanties te verstrekken en 44 miljard euro aan private investeringen met een hoog risico te genereren, hoofdzakelijk in Afrika, maar ook in de Westelijke Balkan en het Midden-Oosten.