Laten we de digitale wereld veilig maken voor vrouwen en meisjes

Wat zou jij doen als je gezicht verscheen in een video die je nooit hebt gefilmd? Of als een vreemde online uit het niets je huisadres, je werkplek en zelfs de tijd dat je kind klaar is met school zou weten?

Voor miljoenen vrouwen en meisjes zijn dit niet alleen maar "wat als" - ze zijn echt. Wat begon als een ruimte voor verbinding en kansen is voor te veel mensen een plek geworden van ongewenste blootstelling en angst. Het internet weerspiegelt onze samenlevingen - en soms vergroot het op schokkende wijze hun donkerste kanten.

Nu Europa 25 november viert, de Internationale Dag voor de uitbanning van geweld tegen vrouwen, mogen we niet vergeten dat deze strijd zich niet langer beperkt tot thuis, op straat of op het werk. Het reikt nu tot diep in de digitale wereld - een wereld die bepaalt hoe we leven, werken en praten, maar die vrouwen maar al te vaak onbeschermd laat.

Online misbruik is niet zo zeldzaam meer. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat ongeveer de helft van de vrouwen wel eens te maken heeft gehad met een vorm van digitaal geweld, variërend van stalking en intimidatie tot het delen van intieme beelden zonder toestemming. Achter elke statistiek gaat een verhaal schuil. Een tiener die van school wordt verdreven. Een journalist die stopt met schrijven. Een moeder die haar sociale media verwijdert om zich weer veilig te voelen. Geweld via een scherm doet nog steeds pijn, isoleert nog steeds, laat nog steeds littekens achter.

Het is moeilijk om er nog tegen te kunnen. We willen actie, geen sympathie. We willen dat onze dochters online net zo veilig zijn als op straat. In heel Europa dringen overlevenden en slachtoffers aan op verandering. In Frankrijk liet de #StopFisha beweging, gestart door tienermeisjes die weigerden zich nog langer te laten vernederen, zien hoe verwoestend misbruik op basis van beelden kan zijn. Hun moed zette Europa aan om de omvang van het probleem nader te onderzoeken.

Maar moed alleen kan een systeem dat vrouwen niet beschermt niet repareren. Jarenlang hielden wetten op bij de landsgrenzen, terwijl misbruik deze met één klik overschreed. Daders verscholen zich achter anonimiteit. Technologiebedrijven verscholen zich achter excuses. De Conventie van Istanbul legde de basis voor de bestrijding van geweld tegen vrouwen, maar de opkomst van digitale platforms bracht nieuwe vormen van schade met zich mee waar de bestaande wetten simpelweg geen vat op hadden.

Daarom hebben wij, in de PPE-Fractie, het voortouw genomen bij het opstellen van de allereerste EU-richtlijn ter bestrijding van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld, die in 2024 is aangenomen. We erkenden dat digitaal geweld geen bijzaak is - het is een van de meest dringende uitdagingen op het gebied van mensenrechten van vandaag.

Deze Europese richtlijn is ons antwoord op een oud onrecht in een nieuwe vorm. Het zonder toestemming delen van intieme of gemanipuleerde beelden, cyberstalking, online lastigvallen en aanzetten tot haat worden in alle lidstaten strafbaar gesteld. Het garandeert dat slachtoffers toegang hebben tot bescherming, gerechtigheid en hulp, waar ze ook wonen. En het geeft een duidelijke boodschap af: wat offline illegaal is, moet ook online illegaal zijn.

Niet elke strijd is gewonnen. In de richtlijn ontbrak het delict van verkrachting, iets waar het Europees Parlement, en de EVP-Fractie in het bijzonder, hard voor gevochten heeft. Maar het is een belangrijke stap in de richting van een Europa waar de veiligheid van geen enkele vrouw eindigt waar haar Wi-Fi begint.

Zie het als Europa dat een digitale schuilplaats bouwt - een ruimte waar eindelijk rechten, regels en respect gelden.

Nu komt het moeilijkste deel: onze visie omzetten in realiteit. Lidstaten moeten de richtlijn snel implementeren door politie en aanklagers op te leiden, slachtofferhulp te financieren en ervoor te zorgen dat misbruik snel wordt verwijderd. Technologiebedrijven hebben ook de plicht om hun algoritmen te gebruiken om haat te stoppen, niet om haat te verspreiden. En we hebben allemaal de morele plicht om te stoppen met het delen van vernedering, om ons uit te spreken als we misbruik zien en om onze kinderen te leren dat toestemming en respect niet verdwijnen als het scherm oplicht.

Preventie, bescherming en vervolging. Dit zijn drie woorden die de aanpak van Europa bepalen. Samen vormen ze een belofte: dat vrouwen en meisjes zonder angst online kunnen leven, werken en spreken.

Laten we er dus voor zorgen dat 25 november meer is dan een datum op de kalender. Laat het een keerpunt zijn - een dag waarop Europa samen staat en zegt: we zullen je beschermen, we zullen naast je staan, en stap voor stap, wet voor wet, zullen we de digitale wereld veilig maken voor iedereen.